Klimaatzaak stuurt een dagvaarding naar de gerechtsdeurwaarder.

Tijdens de inleidende zitting vraagt het Vlaams Gewest de taal van de gerechtelijke procedure naar het Nederlands te wijzigen. Is dat niet mogelijk, dan wil het Vlaams Gewest een opsplitsing van de procedure. Dat houdt in dat er twee processen gevoerd moeten worden: één in het Nederlands en één in het Frans. Naast een verdubbeling van de gerechtskosten is het risico reëel dat er twee verschillende vonnissen uitgesproken worden.

Het Vlaams Gewest legt zich niet neer bij de beslissing en vecht de beslissing aan bij de arrondissementsrechtbank, een rechtscollege met Nederlandstalige en Franstalige rechters. Zij oordelen of de taalwetgeving werd geschonden door de Franstalige rechter van de rechtbank van eerste aanleg in Brussel.

Vlaams minister Joke Schauvliege maakt in de Commissie Leefmilieu bekend dat ze cassatieberoep aantekent. Ze wil via het Hof van Cassatie het vonnis van de arrondissementsrechtbank vernietigen.

De Cassatie-uitspraak werd ter zitting opnieuw uitgesteld, naar 20 april 2018. Daarmee doet het Hof er in onze zaak bijna 8 maanden langer dan gemiddeld over om zich uit te spreken. In april 2018 zijn er welgeteld 2 jaar verstreken sinds Joke Schauvliege Cassatieberoep aantekende.

De hoofdconclusies zijn de eerste en belangrijkste reactie van de overheden op onze dagvaarding. Hierop zal de discussie nu verder bouwen. In hun conclusies proberen de overheden te weerleggen dat het Belgische klimaatbeleid tekortschiet. Wij zullen aanvoeren dat o.a. de wetenschap dat tegenspreekt.

De niet-beëdigde vertalingen van de hoofdconclusies van het Brussels Hoofdstedelijke en Waalse gewest kunnen we met jullie delen. Helaas tekenden de federale en Vlaamse ministers bezwaar aan tegen de publicatie van hun argumenten.

Ons hoofdbetoog bevat de belangrijkste argumenten waarmee we de bevoegde overheden willen doen veroordelen voor nalatig Klimaatbeleid. We vorderen een daling van de broeikasgasemissies op het Belgische grondgebied met minstens 42 tot 48% in 2025 en minstens 55 tot 65% in 2030, telkens ten opzichte van het referentiejaar 1990. In 2050 moet men verder geëvolueerd zijn naar een netto nuluitstoot. De wetenschap is het er namelijk over eens dat deze reductiepercentages nodig zijn om gevaarlijke klimaatopwarming van +1,5 °C te voorkomen. Gezien het belang en de urgentie van het gevorderde, vragen we een dwangsom van 1 miljoen euro per maand vertraging in de uitvoering van het vonnis. Lees hier de originele hoofdconclusies in het Frans, of de (niet-beëdigde) vertaling in het Nederlands.

In onze definitieve syntheseconclusies voeren wij aan dat het ontoereikend klimaatbeleid van de Belgische overheden zowel een schending van de zorgvuldigheidsnorm als van de mensen- en kinderrechten uitmaakt. Een opwarming van meer dan 1,5°C is gevaarlijk, dat is precies de reden waarom de internationale gemeenschap én België beslist hebben dat we daaronder moeten blijven. Maar de Belgische overheden schieten hierin tekort. Meer nog: ons klimaatbeleid dreigt internationaal steeds verder weg te zakken naar de achterhoede.

Lees hier de originele syntheseconclusies in het Frans, of de (niet-beëdigde) vertaling in het Nederlands.